علیرغم آن که سونا در گروه استخرها نیست، ولی به عنوان مکان های جانبی استخر و در گروه کاربردهای آب درمانی قابل بررسی است. استفاده از سونای خشک یا بخار موجب باز شدن منافذ پوست و در نتیجه خروج سموم بدن می شود. استنشاق بخار گرم و تمیز موجب بهبود برخی مشکلات تنفسی و ریوی می شود. افزودن مواد گیاهی مانند عصاره برگ اوکالیپتوس خاصیت درمانی آن را بهبود می بخشد. برخی تحقیقات حاکی از آن است که تعریق درمانی یکی از روش های کارامد برای بهبود وضعیت روحی روانی افراد به شمار می رود.

در سونای خشک، هوای گرم و خشک و در سونای بخار هوای گرم و مرطوب تولید می شود.

در سونای خشک، حداکثر رطوبت نسبی هوا حتی با ریختن آب به روی سنگ های گرمکن به ندرت به چهل درصد خواهد رسید در حالی که در سونای بخار، رطوبت نسبی هوا در تمامی شرایط تقریبا صد در صد است.

در سونای خشک، گرمکن سونا در داخل اتاق سونا قرار می گیرد. در سونای بخار تجهیزات مولد بخار خارج ار اتاق سونا قرار میگیرند.

ساخت استخر

در سونای خشک، هوای گرم به صورت جا به جایی طبیعی در تمام اتاق توزیع شده و از دریچه های تهویه ورودی و خروجی به جریان می افتد. در سونای بخار برای تولید بخار از تجهیزات مولد بخار آب استفاده می شود.

در سونای خشک، محدوده دمایی بین (150-120درجه فارنهایت) 66-49درجه سانتیگراد است. در سونای بخار محدوده دمای هوا تقریبا (130درجه فارنهایت) 54درجه سانتیگراد است.

در سونای خشک، رطوبت نسبی هوا حداکثر به چهل درصد می رسد. در سونای بخار رطوبت نسبی هوا معمولا صد در صد است.

در سونای خشک، دیوارهای اتاق سونا از جنس چوب خشک، نرم و بدون روکش ساخته می شود و الزامی برای ضد آب بودن آن ها وجود ندارد. در سونای بخار دیوارهای اتاق سونا از جنس سرامیک، کاشی، بلوکهای شیشه ای، صفحات از جنس اکریلیک یا سایر مواد ضدآب ساخته می شود.

در سونای خشک، به منظور توزیع بهتر هوای گرم در داخل سونا، بهتر است سقف اتاق سونا به صورت تخت باشد. در سونای بخار به منظور جلوگیری از تقطیر بخار آب بر روی سطوح داخلی اتاق سونا، بهتر است سقف به صورت شیبدار ساخته شود.

در سونای خشک، در نظر گرفتن دریچه تخلیه کفی ضرورتی ندارد. در سونای بخار در نظر گرفتن دریچه تخلیه کفی الزامی است.