باتوجه به علل زیر، برای فضای استخر رطوبت نسبی 50% تا 60% ایده آل است :

1ـ باتوجه به نمودار ASHRAE علاوه براینکه کمترین میزان عوامل تهدید کننده سلامتی دراین بازه است ، بیماری های تنفسی نیز دراین بازه کمتر تحریک میشوند.

2ـ رطوبت نسبی کمتر از 50% سبب شدت یافتن نرخ تبخیر آب از بدن شناگران میشود و به آنها احساس سرمای نامطلوبی دست میدهد. این احساس نامطلوب خصوصا در شناگرانی که از آب استخر بیرون آمده اند مشهودتر است.

3ـ رطوبت نسبی کمتر از 50% سبب شدت یافتن نرخ تبخیرآب ازسطح کاسه استخرمیشود که درنتیجه آن دبی آب جبرانی و انرژی گرمایش آن آب هزینه های تحمیل شده به آب استخر می باشد.

4ـ رطوبت نسبی کمتر از 50% سبب میشود تجهیز رطوبت گیر زمان بیشتری کار کند در نتیجه مصرف انرژی آن بیشترشود. درواقع رطوبت نسبی تا آنجا باید کاهش یابد که خطر تقطیر بخار آب روی دیوار سالن استخر وجود نداشته باشد.

5ـ رطوبت نسبی بالای 60% سبب تقطیر بخارآب روی سطوح داخلی نظیر دیوار و سقف می شود و درنتیجه شرایط مساعد برای رشد میکروارگانیسم ها، نظیر باکتری و ویروس و انواع قارچ و و مایت فراهم میگردد. و متعاقب آن انواع بیماری های پوستی و تنفسی در محوطه استخر شیوع می یابد.

6ـ رطوبت نسبی بالای 60% سبب کاهش عمر سازه و تجهیزات درون استخر می شود.

رطوبت زنی به دو روش انجام میشود: 1ـ تزریق بخار درهوای رفت 2ـ استفاده از پنکه های رطوبت زن

پنکه های رطوبت زن به ظاهرشبیه پنکه های معمولی هستند اما درواقع مجهز به نازل های بسیار کوچکی می باشند که آب را درهوای خروجی از پنکه اسپری میکنند .

ساخت استخر

در تمامی استخرهای سرپوشیده، رطوبت نسبی به دو دلیل زیر در محدوده پنجاه تا شصت درصد نگه داشته و معمولا به زیر پنجاه درصد کاهش داده نمی شود:

1. در رطوبت نسبی کمتر از پنجاه درصد، به دلیل تبخیر سریع آب از روی پوست، شناگرانی که از آب خارج می شوند احساس سرمای نا خوشایندی می کنند.

2. صرف نظر از سایر عوامل، در استخرها به دلیل تبخیر دایمی آب از کاسه استخر و شرایط بسیار مرطوب داخل، کاهش رطوبت نسبی فضای داخل به زیر چهل درصد مستلزم صرف هزینه بسیار زیادی است. در حالی که رطوبت نسبی بالای پنجاه درصد با صرف هزینه ای منطقی و قابل قبول امکان پذیر است.

رطوبت گیری :

رطوب گیری در ایران در تمام انواع استخر تنها توسط سطوح سردی که دمای کویل آن از دمای نقطه شبنم هوا کمتراست انجام میگیرد. این سطوح سرد میتواند کویل های سرد یک دستگاه هواساز یا دستگاه انبساط مستقیم (DX) باشد. هوا ضمن عبوراز کویل سرد علاوه برآنکه رطوبتش گرفته میشود، دمایش هم کاهش می یابد که برای افزایش دمای هوا می توان آن را ازهیتر الکتریکی یا کویل آب گرم و یا در رطوبت گیرهای انبساط مستقیم از گرمای منتشرشده کندانسوراستفاده کرد. دراستخرهای خانگی نیز رطوبت گیری اجتناب ناپذیراست و درصورت عدم رطوبت گیری تمام مشکلات و معضلات استخرهای بزرگ به وقوع می پیوندد. اما درکاربرد خانگی استفاده از دستگاه هواساز مقرون به صرفه نیست از این رو از یک سیکل تبرید تراکمی استفاده می شود. در این سیکل، هوای مرطوب استخرخانگی پس از برخورد به کویل های سرد اوپراتور رطوبتش گرفته میشود و پس ازآن برای بازیابی دما از روی کندانسورعبورمیکند و به دمای مناسب میرسد. این رطوبت گیرها به صورت پرتابل ساخته میشوند و میتوانند مجهزبه رطوبت سنج نیزباشند تا درصورت نیاز وارد مدار شوند. برای انتخاب آنها معمولا به ازای هر30 مترمربع 1 تن تبرید درنظرمیگیرند.

تبخیراز سطح آزاد آب استخر:

عامل اصلی ایجاد رطوبت دراستخرها، تبخیراز کاسه استخرمیباشد. مقدارتبخیربه فاکتورهایی ازجمله دمای آب ، دمای هوا، سرعت هوا و فعالیتهای موجود دراستخر وابسته است.

باتوجه به اینکه بیش از 50 درصد حرارت ازدست رفته ازسطح آزاد آب به علت تبخیر میباشد، دانستن رابطه ای مناسب برای محاسبه مقدار تبخیر در شرایط متفاوت دمایی و یا سرعت هوای ورودی مورد نیاز میباشد. روابط بیان کننده میزان تبخیر برای دو حالت است، که دریک حالت آن، استخرفاقد شناگربوده و درحالت دیگر، استخردارای شناگرمیباشد.