تهويه مطبوع استخرها

يكي از مسايل مهمي كه در مراحل اوليه استخرها مورد توجه قرار مي گيرد،سرپوشيده و يا سر باز بودن استخر است.به عنوان يك قاعده كلي ،چه در استخرهاي سرباز و چه در استخرهاي سرپوشيده هدف نهايي كارفرما آن است كه مجموعه در اكثر اوقات سال قابل استفاده باشد.در مناطق گرمسير ،استخرها و پارك هاي آبي معمولا به صورت سرباز ساخته مي شوند و شرايط مطلوب محيط آنها بر مبناي شرايط آب و هوايي منطقه تامين ميشود.

ساخت استخر

در بحث تهويه مطبوع استخرها همانند تمامي مكان هاي محبوس،براي تامين شرايط مطلوب هواي داخل سالن چهار عامل دماي هوا،رطوبت نسبي هوا،جريان هوا و كيفيت هواي سالن بايد در محدوده مطلوبي باشد.

در استخرها به دليل محيط بسيار مرطوب ،تامين چهار عامل ياد شده بايد با در نظر گرفتن رطوبت نسبي ،دماي هوا،دماي آب استخر و كيفيت هواي داخل صورت پذيرد.از ميان عوامل ذكر شده رطوبت نسبي بيش از ساير عوتمل مشكل ساز و مهم است.چرا كه بالا بودن رطوبت نسبي هوا نه تنها شرايط آسايش و سلامت شناگران را از بين مي برد،بلكه در دراز مدت صدمات جبران نا پذيري را به سازه ساختمان و تجهيزات موجود در آن وارد مي كند.

بنابراين هدف نهايي طراح بايد تامين شرايط زير باشد:

-شرايط آسايش شناگران و تامين محيطي سالم براي آنها

-كنترل رطوبت نسبي

-تامين كيفيت مطلوب هواي داخل

-كنترل تقطير بخار آب در داخل استخر

اولين نكته اي كه بايد مورد اشاره قرار گيرد آن است كه به استثناي استخرهاي قهرماني با جايگاه مخصوص تماشاگران،در ساير استخرها به ندرت براي سرد كردن فضاي داخل از سيستم هاي سرمايش هوا استفاده شود.علت اين مسئله نيز كاملا مشخص است.چرا كه مادامي كه افراد در داخل استخر مشغول شنا كردن هستند،آب استخر مانند يك محيط واسطه انتقال حرارت عمل كرده و گرماي بدن شناگران را تا حدودي مي گيرد و در مجموع بدن به وضعيت تعادل حرارتي مي رسد.با خارج شدن شناگر از داخل آب نيز ،حتي با كوچكترين نسيمي افراد دچار لرز مي شوندچرا كه با جريان يافتن هوا بر روي پوست ،آب روي پوست تبخير مي شود.

به طور كلي ملاحظاتي كه بايد براي طراحي سيستم تهويه مطبوع استخرهاي سر پوشيده مورد توجه قرار گيرد را مي توان در موارد زير خلاصه كرد:

-كنترل رطوبت فضاي داخل

-گرمايش هواي استخر

-تعيين نرخ تهويه مورد نياز به منظور تامين كيفيت مناسب هواي داخل

-چگونگي توزيع هوا در فضاي داخل استخر

-طراحي كانال و محل قرار گيري دريچه هاي توزيع هوا

كنترل رطوبت

به زور كلي بدن انسان نسبت به تغييرات رطوبت نسبي بسيار حساس است.نوسانات رطوبت نسبي هوا ،خارج از محدوده چهل تا شصت درصد احتمال رشد باكتري ها ،قارچ ها و كپك ها را نيز افزايش مي دهد كه نتيجه آن كاهش كيفيت هواي داخل استخر است.

براي افرادي كه در داخل استخر شنا مي كنند ،رطوبت نسبي پنجاه تا شصت درصد بيشترين اسايش را به همراه خواهد داشت.در صورتي كه رطوبت نسبي كمتر از پنجاه درصد باشد ،نرخ تبخير آب از سطح پوست افزايش مي يابد كه موجب احساس سرماي ناخوشايند براي شناگران مي شود كه تازه از آب خارج شده اند.

رطوبت نسبي بيش از شصت درصد نيز احتمال رشد قارچ ها و كپك ها در محيط داخل استخر،سرعت تقطير بخار آب بر روي سطوح داخلي و تخريب سازه و تجهيزات موجود در استخر را افزايش مي دهد.

در تمامي استخرهاي سرپوشيده ،رطوبت نسبي به دو دليل زير در محدوده پنجاه تا شصت درصد نگه داشته و معمولا به زير پنجاه درصد كاهش داده نمي شود:

-در رطوبت نسبي كمتر از پنجاه درصد ،به دليل تبخير سريع آب از روي پوست ،شناگراني كه از آب خارج مي شوند احساس سرماي نا خوشايندي مي كنند.

-صرف نظر از ساير عوامل ،در استخرها به دليل تبخير دائمي آب از كاسه استخر و شرايط بسيار مرطوب داخل،كاهش رطوبت نسبي فضاي داخل به زير چهل درصد مستلزم صرف هزينه بسيار زيادي است.در حالي كه رطوبت نسبي بالاي پنجاه درصد با صرف هزينه اي منطقي و قابل قبول امكان پذير است.

محاسبه بار استخر ها

محاسبه بار نهان در استخرها دقيقا مانند ساير ساختنمان ها است. به طور كلي در استخرها سه منبع براي توليد رطوبت وجود دارد:

1-بار نهان داخلي ناشي از تبخير آب استخر

2-بار نهان ناشي از حضور شناگران

3-بار نهان هواي خارج كه براي تهويه استخر مورد استفاده قرار مي گيرد.

بار نهان داخلي

بار نهان داخلي در استخرها در نتيجه تبخير آب از كاسه استخر و محيط هاي مرطوب پيرامون آن ايجاد مي شود.شرايط استخرها به گونه اي است كه بار نهان داخلي بخش عمده اي از بار نهان كل را به خود اختصاص مي دهد.ميزان موثر بودن كنترل رطوبت بر وضعيت كلي استخرها تا حد زيادي به ارزيابي صحيح نرخ تبخير آب در استخر بستگي خواهد داشت.

به كارگيري روكش براي استخرها در مواقعي كه مورد استفاده قرار نمي گيرد به ميزان چشم گيري نرخ تبخير آ ب را كاهش مي دهد.براي محاسبه نرخ تبخير آب در استخرها ،عوامل زير بايد در نظر گرفته شود:

1-سطح آزاد آب استخر

2-دماي آب استخر

3-دماي هواي استخر

4-رطوبت نسبي هواي داخل

5-جريان هواي روي سطح آب

6- ميزان تلاطم آب و ضريب فعاليت شناگران

سطح آزاد آب استخر:هرچه سطح استخر بيشتر باشد نرخ تبخير آب نيز به همان نسبت بيشتر است.البته عواملي مانند،عمق،شكل و حجم كل آب استخر هيچ تاثيري بر سرعت تبخير آب استخر ندارد.بلكه تنها سطح آزاد آب كه با هوا در تماس است در اين رابطه تاثير گذار است.

دماي آب استخر:دماي آب استخر و تاثير متقابل آن بر دماي هواي فضاي داخل يكي از تاثير گذارترين عوامل در زمينه مقدار كل سرعت تبخير آب است.با كاهش دماي هواي استخر نسبت به دماي آب ،نرخ تبخير آب به ميزان چشمگيري افزايش پيدا مي كند.به منظور كاهش نرخ تبخير،دماي هوا بايد به اندازه 2-1درجه سانتي گراد بالاتر از دماي آب باشد.

دماي هواي استخر:براي به حداقل رساندن سرعت تبخير آب ،دماي هواي استخر بايد چند درجه اي بالاتر از دماي آب باشد.به منظور كاهش نرخ تبخير آب استخر و جلوگيري از القاي احساس سرما در بدن افراد حاضر در استخر ،دماي هوا در استخرهاي عمومي بايد به اندازه 2-1درجه سانتي گراد بالاتر از دماي آب نگه داشته شود.

در استخرها براي كنترل دماي آب و هواي استخر از دو ترموستات استفاده مي شود.به طوري كه براي كنترل دماي هواي استخر از يك ترموستات و براي كنترل دماي آب آن از يك ترموستات ديگري استفاده مي شود.به ترموستات هايي كه براي كنترل دماي آب مورد استفاده قرار مي گيرند اصطلاحا آكوستات گفته مي شود.اين نوع ترموستات ها مجهز به حسگر مستغزق هستنند و معمولا در دامنه دمايي c132-38‍ كاربرد دارند.

به عنوان يك قاعده كلي در نظر داشته باشيد كه هرچه رطوبت نسبي استخر در محدوده پايين تري نگه داشته شود،سيستم تهويه بايد مدت زمان بيشتري كار كند كه نتيجه آن افزايش هزينه هاي جاري سيستم خواهد بود.در مواقعي كه معيارهاي طراحي هوا و آب استخر تامين مي شود،براي خارج كردن گرماي اضافي فضاي داخل مي توان در كنار سيستم تهويه اصلي ،از فن هاي تخليه نيز استفاده كرد.

-جريان هواي روي سطح آب

يكي از عوملي كه نرخ تبخير آب استخر را تحت تاثير قرار مي دهد ،در استخرهاي سرباز سرعت باد و در استخرهاي سرپوشيده جريان هوايي است كه از سطح آب استخر عبور مي كند.با كاهش جريان هواي كه مستقيما از روي سطح آب عبور مي كند،سرعت تبخير آب نيز كاهش پيدا مي كند.

روش هاي رطوبت گيري

به طور كلي رطوبت گيري از هوا به يكي از دو روش زير امكان پذير است:

1-رطوبت گيري با استفاده از نمك هاي جاذب رطوبت

2-رطوبت گيري با استفاده از سطوح سرد(سيستم هاي رطوبت گيري مكانيكي)

نمك هاي جذب رطوبت مانند سيليكات ها تمايل بسيار زيادي به جذب رطوبت دارند.اين نمك ها پس از جذب رطوبت به وضعيت اشباع رسيده و قابليت جذب خود را از دست مي دهند و براي استفاده مجدد بايد آنها را به نحوي احيا كرد.

يكي از روش هاي احياي مواد جاذب رطوبت استفاده از تجهيزات متخلخل و گرمايش است.

چرخ لانه زنبوري يكي از تجهيزات رطوبت گيري به شمار مي رود كه سطحي آغشته به سيليكاژل دارد.با قرار گيري اين وسيله در برابر مسير عبور هوا،رطوبت موجود در آن جذب مي شود.

اين چرخ كه از ورق هاي جاذب ودر ضخامت هاي مختلف ساخته مي شود ،به وسيله يك الكتروموتور به گردش در مي آيد و همزمان هواي مرطوب از ميان روزنه هاي آغشته به سيليكاژل آن عبور مي كند.

ساختار چرخ هاي لانه زنبوري به گونه اي است كه همواره 1/4از اين چرخ به هنگام چرخش در معرض گرماي حاصل از يك گرمكن برقي قرار مي گيرد به اين ترتيب در هر بار گردش 4/1از سطحي كه به دليل جذب رطوبت اشباع شده است با قرار گيري در مجاورت سطح گرم مجددا احيا مي شود و 4/3 ديگر عمل رطوبت گيري را انجام ميدهد.

يكي از متداولترين روش هاي رطوبت گيري در سيستم هاي تهويه مطبوع ،رطوبت گيري با استفاده از كوئل سرمايي است.

دز اين روش با عبور هواي مرطوب از روي كوئل سرد دستگاههاي هوا رسان يا كوئل هاي انبساط مستقيم ،رطوبت موجود در آن تقطير شده و در عمل فرآيند رطوبت گيري رخ مي دهد.

البته در استخرها كه اساسا از سيستم سرمايش هوا استفاده نمي شود ،هدف از به كارگيري كويل سرد صرفا رطوبت گير خواهد بود.

بنابراين در صورت به كارگيري سيستم رطوبت گيري مكانيكي دز استخرها لازم است هواي سردي كه رطوبت آن نيز گرفته شده است،پيش از ارسال به داخل سالن مجددا با استفاده از كوئل آب گرم ،آب گرمكن هاي الكتريكي يا عبور از كويل گرم كندانسور دستگاه رطوبت گير مجددا گرم شود.

يكي از كاربردهاي سيستم هاي رطوبت گيري مكانيكي در استخرهاي سرپوشيده است.

مزيت عمده اين سيستم ها آن است كه گرماي نهان و محسوس و گرماي توليد شده به واسطه كاركرد كمپرسور سيستم را مي توان در هريك از بخش هاي مجموعه كه نياز به گرما دارد مورد استفاده قرارداد .در اين سيستم ها مي توان به طور همزمان ،فرآيند رطوبت گيري هوا (به واسطه كوئل سرمايي)و گرمايش مجدد آن براي ارسال هواي خشك و گرم به داخل استخر را انجام داد.

در برخي از كاربردها ،سيستم هاي رطوبت گيري مكانيكي براي بازيابي گرماي توليد شده در داخل سيستم هاي سرمايش مكاتيكي و براي گرم كردن آب استخريا آب گرم مصرفي مورد استفاده قرار مي گيرند.

عملكردرطوبت گيرهاي مكانيكي به گونه اي است كه در آنها رطوبت موجود در هوا با عبور دادن هوا از روي يك سطح سرد كه دماي آن نيز پايين تر از دماي نقطه شبنم است گرفته مي شود.

برخي از سيستم هاي تهويه مكانيكي قابليت گرمايش مجدد هوا با استفاده از روش هاي بازيابي گرما را نيز دارند.همانطور كه گفته شد،در اكثر كاربردها گرمايش مجدد هواي عبوري از رطوبت گير به واسطه گرماي توليد شده در مقطع كندانسور انجام مي گيرد.

لازم به ذكر است كه استفاده از منابع گرمايي خارجي براي گرمايش مجدد هوا به دليل هدر رفتن انرژي در بسياري از كدها و استاندارد ها منع شده است.

يكي از متداولترين روش هاي رطوبت گيري در سيستم هاي تهويه مطبوع ،رطوبت گيري با استفاده از كوئل سرمايي است.در اين روش با عبور هواي مرطوب از روي كوئل سرد دستگاههاي هوا رسان يا كوئل هاي انبساط مستقيم ،رطوبت موجود در آن تقطير شده ودر عمل فرآيند رطوبت گيري رخ مي دهد.

يكي از كاربرد هاي سيستم هاي رطوبت گيري مانيكي در استخرهاي سرپوشيده است.مزيت عمده اين سيستم ها آن است كه گرماي نهان ومحسوس و گرماي توليد شده به واسطه كاركرد كمپرسور سيستم را مي توان در هر يك از بخش هاي مجموعه كه نياز به گرما دارد مورد استفاده قرار داد.

در يك تقسيم بندي كلي سيستم هاي رطوبت گيري مكانيكي مورد استفاده در استخرهارا مي توان در دوگروه زير جا داد:

1-واحدهاي رطوبت گيري با يك فن

2-واحدهاي رطوبت گيري با دو فن

هدف اصلي از به كارگيري رطوبت گيري هاي مكانيكي در استخرهاي سرپوشيده ،كاهش ماي نقطه شبنم فضاي داخل استخر تا محدوده اي قابل قبول و به گردش در آوردن هواي داخل استخر براي تامين حداقل نرخ تعويض هوايي است كه در استانداردها تعيين شده است

رطوبت گير استخرها را مي توان در داخل يا خارج ساختمان نصب كرد.

اين واحدها هم به صورت يك مجموعه يكپارچه و هم به صورت سيستم با كندانسور مجزا ساخته مي شوند.

همچنين در مواقعي كه شرايط هواي خارج مساعد است با به كارگيري صرفه گر مي توان كمپرسور را خاموش كردو از صددر صد هواي خارج استفاده كرد.

در استخرهاي سرپوشيده به استثناي بار ناشي از رطوبت هواي جبراني و گرماي نهان منطقه حضور تماشاگران (در استخرهاي قهرماني مجهز به جايگاه ويژه تماشاگران)بخش عمده گرماي نهان در فرآيند رطوبت گيري مربوط به اب استخر است.

ساختار كلي رطوبت گيري هاي استخر به استثناي موارد زير با رطوبت گيري هاي متداولي كه در كاربردهاي ديگر مورد استفاده قرار مي گيرند يكسان است:

-براي بهره گيري از گرماي بازيابي شده از مدار تبريد و استفاده از آن براي گرم كردن آب استخر،به همراه رطوبت گير مي توان از يك يا چند آبگرمكن نيز استفاده كرد.

با استفاده از اين گرمكن ها مي توان دماي آب استخرها با دماي مورد نظر را تامين كرد.

-تمامي اجزاي رطوبت گير استخرها بايد مقاومت كافي در برابر تركيبات كلر مانند كلر آمين را داشته باشند.

-گرمكن آب استخر نيز بايد مقاومت كافي در برابر كلر محلول در آب راداشته باشد .

-آب استخرها بايد در تمام شرايط بهداشتي و سالم باشد ضمن آنكه در رطوبت گيري ها بايد تمهيدات لازم جهت جلوگيري از آلوده شدن روغن مبرد با آب حاوي كلر در نظر گرفته شود.

سيستم هاي بازيابي گرما

در برخي از مناطق گرفتن رطوبت هواي تخليه به منظور بازيابي گرمتاي نهان آن از نظر اقتصادي مقذرون به صرفه است.در چنيني مواردي كويل رطوبت گيري در مقطعي از سيستم نصب مي شود كه در مسير هواي برگشت قرار داشته باشد.

ساختار رطوبت گيري هاي مجهز به واحد بازيابي گرما از نظر نوع مبرد و چگونگي بهره برداري از كويل سرد مشابه با سيستم هاي رطوبت گيري معمولي است.

هرچند كه در اين سيستم ها به دليل پيش سرمايش هوا دماي هواي ورودي به كويل سرمايي پايين تر است سيستم هاي معمولي است.

بنابراين در اين سيستمها تركيبي از سيستم كويل سرد و مبدل حرارتي هوا به هوا موجب كاهش چشم گير ظرفيت كمپرسور مورد نياز در سيستم مي شود.

برخي از سازندگان نيز بين جريان هواي تخليه و جبراني از واحدهاي بازيابي گرماي هوا به هوا استفاده مي كنند از مبدل هاي حرارتي هوا به هوا مي توان براي بازيبابي گرماي محسوس و بازيابي انرژي كل استفاده كرد.

البته در استخرها معمولا از تجهيزات بازيابي گرماي محسوس استفاده مي شود چرا كه به ندرت پيش مي آيد كه بخواهيم رطوبتي كه با صرف هزينه بسيار از استخر تخليه شده است را دوباره احيا كنيم براي استخرها مي توان از تمام سيستم هاي بازيابي گرماي محسوس بهره گرفت.

رطوبت گير استخرهاي خانگي

رطوبت گير خانگي نسبت به انواعي كه در استخرهاي عمومي و بزرگ مورد استفاده قرار مي گيرند كوچك ترند.

اين رطوبت گير ها در واقع نوع ساده تري از رطوبت گيرهاي تجاري هستند و ظرفيت آنها معمولا كمتر از يك تن تبريد است.

رطوبت گيرهاي خانگي از نوع يكپارچه بوده و به سادگي قابل حركت هستند .

پس از رطوبت گيري به منظور بازگرداندن به دما به مقدار اوليه هوا از روي كندانسور عبور داده مي شود.

گرمايش هواي استخر

طراحي سيستم گرمايش استخر در درجه اول بايد با توجه به نياز كاربران انجام گيرد.محاسبات مربوط به بار گرمايشي استخرها تفاوتي با محاسبات متداول بار تهويه مطبوع ندارد.در اين بخش تنها سعي داريم سيستم هايي كه براي تامين ظرفيت گرمايشي مورد نياز هستند را معرفي كنيم.

-در استخرهايي كه دماي آب آنها به هر دليلي بيش از حد معمول است ،دماي هواي استخر نيز بايد متناسب با آن افزايش يابد.

- در استخرهاي درماني طراحي سيستم هاي تهويه مطبوع بايد با تمركز بيشتر به تامين شرايط آسايش پزشكان و متخصصان فيزيوتراپي انجام گيرد .چرا كه كاربران استخرهاي درماني حداكثر براي زمان يك ساعت آن هم داخل آب از مجموعه استفاده مي كنند در حالي كخ پزشكان و متخصصان گاهي تمام روز را در سالن حضور دارند.

-در استخرهايي كه افراد سالمند از آن استفاده مي كنند دماي آب و هوا بايد كمي بشتر از محدوده متداول در نظر گرفته شود.

واحدهاي گرمايي

از جمله تجهيزاتي كه در بعضي از استخرهاي سرپوشيده براي گرمايش فضاي استخر مورد استفاده قرار مي گيرد،واحدهاي گرمايي به گونه اي است كه از يك كوئل اصلي و يك فن تشكيل مي شوند.

اين سيستم ها در گروه تجهيزات تبادل حرارت تك فصلي با ورزش اجباري جاي مي گيرند و فن آنها معمولا از نوع جريان محوري است.

به همراه اين سيستم ها به ندرت از فن هاي گريز مركز استفاده مي شود.

واحدهاي گرمايي در انواع ديواري،سقفي ،زميني و با كوئل آب گرم ،آب داغ ،بخارطراحي و ساخته مي شوند.

در برخي از واحدهاي گرمايي با ظرفيت پايين نيز به جاي كوئل گرمايي ،از گرمكن هاي الكتريكي براي تامين ظرفيت گرمايي مورد نياز استفاده مي گردد.

كنترل ظرفيت واحدهاي گرمايي معمولا با روشن و خاموش كردن الكتروموتور آنهاتوسط يك ترموستات انجام گيرد و مدار الكتريكي نسبتا ساده اي دارند.

برخي از واحدهاي گرمايي با الكتروموتور تك فاز و برخي با الكتروموتورهاي سه فاز طراحي و ساخته مي شوند.

استفاده از واحدهاي گرمايي براي تامين ظرفيت گرمايي استخرها به دلايل زير چندان توصيه نمي شود:

-الگوي جريان هوا در فضاي استخر:

الگوي صحيح و مناسب جريان هوا در استخرها بايد از حاشيه ديوار به سمت بالا يا بالعكس .

از حاشيه نزديك به سقف به سمت پايين باشد،به طوري كه هوا از جارو كردن ديوارها و پنجره ها از طريق دريچه هاي تخليه يا فن هاي تخليه جريان محوري تعبيه شده در نزديكي سقف به خارج تخليه مي شود.

-سر و صداي زياد :همانطور كه گفت شد ،واحدهاي گرمايي به دليل استفاده از فن هاي جريان محوري سر وصداي زيادي توليد مي كنند كه اين سرو صداها براي بسياري خوشايند نيست.

-افزايش نرخ تبخير آب استخر: با وجود آن كه واحد گرمايي اغلب در ارتفاع نصب شده و با كاسه استخر فاصله دارند،ولي جريان هواي ايجاد شده توسط آنها بر روي كاسه استخر،نرخ تبخير آب استخر و در نتيجه رطوبت نسبي هوا ،مصرف آب استخر و آب جبراني مورد نياز را افزايش مي دهد.

-يكي ديگر از معايب واحدهاي گرمايي آن است كه مستقيما در معرض ديد هستند.به اين ترتيب پس از گذست مدتي كوتاه ،بدنه و لوله كشي آنها دچار مشكلاتي مانند خوردگي و زنگ زدگي مي شوند كه جلوه ظاهري استخر را بر هم ميزند.

-محيط استخر علاوه بر رطوبت بسيار بالا ،به دليل وجود موادي مانند كلر و تركيبات آن بسيار خورنده است.بنابراين لازم است تمامي اجزاي واحدهاي گرمايي شامل،بدنه،كويل ،لوله كشي مربوطه ،فن و محفظه الكتروموتورآنها از جنس مواد مقاوم در برابر خورندگي باشد.

سيستم گرمايش تشعشعي

يكي ديگر از سيستم هاي گرمايشي كه گاهي در استخرها مورد استفاده قرار مي گيرند،سيستم گرمايشي تشعشعي است.اين سيستم ها نيز در كنار تمامي مزايايي كه براي آنها شمرده مي شود ،معايبي نيز دارند كه بر همين اساس به كارگيري آنها در استخرها بايد با بررسي تمامي جوانب امر انجام گيرد.

استفاده از اين سيستم ها در فضاهايي كه از تهويه كافي برخوردارند مانعي ندارد ولي در هواي محبوس مانند استخر به كارگيري آنها بايد با رعايت ملاحظات مربوط انجام شود.

عيب ديگر اين سيستم ها آن است كه شناگران تنها تا وقتي كه مستقيما در معرض تشعشع حاصله قرار دارند ،احساس گرما مي كنند و به محض ايجاد يك مانع يا رفتن به قسمت ديگري از مجموعه استخر (مانند توالت)ديگر از گرماي اين سيستم ها بي بهره خواهند بود.

سيستم گرمايش كفي

يكي ديگر از سستم گرمايش استخرها كه البته چندان متداول نيست سيستم هاي گرمايش كفي است.

اين سيستم ها در زير كف و دور تا دور كاسه استخر اجرا مي شوند.

اين نوع سيستم ها نيز به دليل هزينه اوليه بسيار بالا ،محدوديت ها و هزينه هاي سنگين تعمير ونگهداري به ندرت مورد استفاده قرار مي گيرند.

1- مزيت اين سيستم وجود و حضور گرما در سطح پايين است.اين همان جايي است كه معمولا استفاده كنندگان بيشترين بهره را از آن خواهند برد.مورد مربوط به تك فصلي بودن نيز از معايب آن است.

2-يكي ديگر از معايب اين سيستم ها وجود تجهيزات گرمايشي در محيط استخر و در معرض رطوبت است.عيب ديگر اين سيستم تك فصلي بودن آن است.

كنترل تقطير بخار آب

تقطير بخار آب موجود در هوا در فضاي داخل استخر تاثير بسيار مخربي را بر جاي مي گذارد.بنابراين جلوگيري از تقطير رطوبت به هر قيمتي هم كه تمام شود بايد انجام گيرد.

تقطير بخار آب تنها موجب آسيب ديدن سازه و تجهيزات استخر نمي شود،بلكه بستر بيماري زا براي رشد قارچ ها و باكتري ها ايجاد مي كند كه نتيجه آن شيوع انواع بيماري هاي پوستي ،كاهش كيفيت هوا و انتشار بوهاي ناخوشايند در استخر است.

در صورت نفوذ بخار آب به اجزاي ميان سازه استخر ، در فصل زمستان احتمال منجمد شدن قطرات آب آسيب جدي به سازه بسيار زياد است.

اولين قدم براي جلوگيري از تقطير رطوبت در استخرها آن است كه دماي نقطه شبنم محيط بر مبناي شرايط محيطي ميلوب تعيين شود.پس از مشخص كردن اين دما طراح بايد نقاطي كه احتمال تقطير آب بر روي آنها زياد است را مشخص كند.

اين نقاط همان اجزايي هستند كه دماي سطح آنها پايين تر از دماي نقطه شبنم هوا در شرايط طراح زمستاني است.

مهم ترين نكته تعيين محل مناسب براي استقرار موانع بخار در ميان ديوارهاي استخر است.

ساخت استخر

بازدارنده هاي بخار

هدف از به كارگيري بازدارنده هاي بخار مسدود كردن راه رطوبت و جلوگيري از نفوذ آن به داخل ديوار يا سقف در مواردي است كه دماي سطح آن از دماي نقطه شبنم پايين تر است .بازدارنده بخار مهم ترين جزيي است كه براي محافظت از سازه ساختمان در برابر رطوبت مورد استفاده قرار مي گيرد.

جلوگيري از تقطير روي پنجره هاي استخر

از آنجا كه اجزايي مانند درها و پنجره ها مقاومت تقريبا كمي در برابر انتقال حرارت دارند،دما سطح داخلي آنها اغلب از دماي نقطه شبنم پايين تر است.بنابران به منظور جلوگيري از تقطير طوبت بر روي سطوح سرد مانند پنجره ها ،هواي گرم ارسالي به استخر بايد سطح ان پنجره ها را جارو كند.

توزيع هوا در استخرها

توزيع مناسب جريان هوا در سطح استخر كي از مهم ترين عواملي است كه در دستيابي به كيفيت قابل قبول هواي داخل نقش موثري را به جاي خواهد گذاشت.

تهويه فضاي داخل استخرهاي سرپوشيده به ويژه در مواردي كه براي ضدعفوني كردن آب از كلر استفاده مي شود،اهميتي دو چندان دارد.

يك از شايع ترين دلايل اعتراض افرادي كه در استخر شنا مي كنند بوي تند كلر موجود در آب استخر است كه پيش از اين به آ» اشاره شد .

ضمن آنكه كودكان در مقابل مسموميت ناشي از گاز كلر بسيار آسيب پذيرترند كه اين مساله حتما بايد در استخر كودكان مدنظر قرار گيرد.

بنابراين كنترل مقدار دقيق كلر مورد استفاده در آب از اهميت بسيار بالايي برخوردار است.

توزيع هوا در استخر بايد طوري انجام شود كه از ايجاد فضاي مرده جلوگيري شود.چرا كه احتمال تقطير بخار آب و تجمع آلاينده ها در اين مناطق بسيار زياد است.

جلوگيري از ايجاد اتصال كوتاه در بين دريچه ها ي ورود و خروج هوا نيز بايد مورد توجه قرار گيرد.چرا كه در غير اين صورت عملا هزينه كاركرد سيستم ها ،بدون تاثير آن در استخرها مشاهده شود به هدر مي رود.

طراحي كانال

طراحي صحيح كانال و تجهيزات جانبي مرتبط با آن يكي از مهم ترين عواملي است كه تضمين كننده كاركرد صحيح تجهزات خواهد بود.

به عنوان يك توصيه كلي طراحي و ساخت شبكه كانال بايد لر مبناي آخرين استانداردهاي انجمن هاي ASHRAEوSMACNAانجام گيرد.

ملاحظاتي كه بايد در هنگام طراحي كانال سيستم هاي تهويه مطبوع استخرها رعايت شود را مي توان در موارد زير خلاصه كرد:

-مواد توصيه شده براي كانال ها شامل ورق هاي گالوانيزه استاندارد ،آلومينيوم و واد پليمري هستند.در اكثر موارد استفاده از ورق هاي گالوانيزه استاندارد امكان پذير است.

براي كانال هايي كه در زير كف اجرا مي شوند نيز بهتر است از كانال هاي غير فلزي يا كانال هاي فلزي با روكش محافظ استفاده شود.

-براي جلوگيري از انتقال ارتعاشات سيستم به سازه ساختمان ،در محل اتصال شبكه كانال به سيستم بايد از اتصالات انعطاف پذير استفاده شود.

-براي هوابند كردن قسمت هاي مختلف كانال نبايد از درزگيرهاي فايبرگلاس استفاده شود.در مواردي كه احتمال تقطير بخار آب در داخل كانال وجود دارد ،عايقكاري بايد در قسمت هاي خارجي كانال انجام گيرد.

-براي به حداقل رساندن هزينه اوليه و افت فشار ايجاد شده در مسر هوا محل نصب سيستم تهويه بايد حتي الامكان به فضاي داخل استخر نزديك باشد.چرا كه در استخرها،علاوه بر كانال رفت معمولا كانال برگشت نيز در نظر گرفته مي شود.اين سيستم ها معمولا در اتاق تجهيزات مكانيكي استخر در كنار پمپ و فيلترها نصب مي شوند.

-هواي رفت بايد مستقيما به ست سطوح داخلي استخر مانند درها ،ديوارهخا،و شيشه ها هدايت شود كه احتمال تقطير بخار اب بر روي آنها بيشتر است. به منظور خارج كردن هواي آلوده ساكن كه بر روي سطح آب استخر قرار مي گيرد،بخشي از هواي رفت ارسال شده به داخل محيط بايد بر روي سطح آب استخر هدايت شود.

بدين ترنيب آلاينده هاي متصاعد شده از آب استخر به همراه هواي رفت از سطح استخر خارج و از طريق دريچه هاي برگشت تخليه ي شوند.

-محل قرار گيري دريچه هاي ورودي هواي برگشت بايد به گونه اي تعيين شود كه امكان بازيابي هواي گرم و مرطوب و بازگرداندن آن به سيستم تهويه به منظور انجام عمل پاكسازي وجود داشته باشد.

آرايش دريچه هاي ياد شده بايد به نحوي باشد كه مانع از ايجاد فضاي مرده در داخل فضاي استخر شود و بازچرخاني هواي آلوده محتوي بخارات كلر در فضاي داخل استخر نيز به حداقل كاهش يابد.

-محل قرار گيري دريچه هاي تخليه بايد به گونه اي تعيين شود كه تاثير تخليه هوا به حداكثر مقدار خود رسيده و بازچرخاني هواي آلوده محتوي كلر به حداقل مقدار خود كاهش يابد.تخليه هواي داخل استخر از طريق دريچه هايي كه مستقيما در قسمت فوقاني كاسه استخر قرار گرفته است نيز يكي ديگر از روش هاي مناسب براي تخليه هواي داخل استخرها به شمار مي رود.

كانال رفت

نكات مهمي كه بايد در هنگام طراحي كانال رفت مدنظر قرار گيرند عبارتند از:

1-براي جلوگيري از ساكن ماندن و لايه لايه شدن هوا ،حداقل نرخ تعويض هوا بايد بين 4 تا 8 بار در ساعت باشد.

2- به كارگيري كانال رفت در زير كف معمولا بهترين روش براي تامين هواي رفت مورد نياز استخر است.

بدين ترتيب با ارسال هواي رفت از ناحيه كف به سمت سقف ،بهترين توزيع هوا در سطح شيشه ايجاد مي شود و از بخار گرفتن شيشه هاي جلوگيري مي شود .البته در صورت استفاده از كانال هاي سقفي كه جريان هواي رفت انها به سمت كف استخر است.

سرعت هواي رفت بايد به اندازه اي باشد كه جريان هوا تمام سطح شيشه را تا كف استخر طي كند.

3-به منظور افزايش هرچه بيشتر كارايي سيستم،در مجاورت تمامي پنجره ها بايد دريچه هاي توزيع هوا تعبيه شود.

4-در صورتي كه امكان اجراي كانال هاي كفي وجود نداشته باشد،ي توان شبكه كانال را از ناحيه سقف به گونه اي اجرا كرد كه جريان هوا ارسالي به داخل استخر دور تا دور استخر به سمت كف باشد.

البته اين شيوه طراحي كانال معمولا مستلزم آن است كه سرعت جريان هواي رفت بيشتر باشد،به طوري كه جريان هوا قادر باشد سرتاسر سطح ششه ها را جارو نموده و تا كف استخر پيش رود.

كانال برگشت

عد دقت در نصب صحيح اتصالات كانال برگشت مي تواند به ميزان قابل ملاحظه اي عملكرد سيستم رطوبت گيري را تحت تاثير قرار دهد.

به عنوان يك قاعده كلي ،در استخرهاي سرپوشيده به منظور جلوگيري از بروز مشكلاتي مانند لايه لايه شدن هوا،دريچه هاي هواي برگشت بايد در بيشترين ارتفاع ممكن تعبيه شود.

به طور ايده آل ،دريچه ورودي كانال برگشت بايد به اندازه4.5-3متر بالاتر از سطح استخر قرار گيرد.

براي جمع بندي اين بخش ملاحظاتي كه بايد براي طراحي شبكه كانال و دريچه هاي توزيع هوا در نظر گرفته شود را به صورت زير خلاصه مي كنيم:

-تعداد دفعات تعويض هوا در هر ساعت بايد حداقل 4 تا 6 بار باشد.

-تمام سطوح مرتط با خارج مانند پنجره ها و تمامي بخش هايي از فضاي داخل كه مستعد تقطير بخار آب هستند بايد در معرض جريان هواي رفت قرار داشته باشند.

به عنوان يك قاعده سرانگشتي هواي رفت به ازاي هر متر مربع از سطح پنجره بايد 73-55متر مكعب بر ساعت در نظر گرفته شود.

-دريچه هاي توزيع هوا بايد طوري انتخاب شود كه پرتاب باد مناسب و هوادهي مورد نظر در هر مقطع تامين شود.

-مقدار هواي خارج بايد بر بناي كدهاي محلي يا استاندارد هاي معتبري مانندASHRAE62در نظر گرفته شود.

-به منظور تامين فشار منفي در فضاي استخر بايد از فن تخليه مناسب استفاده شود.

به عنوان چند توصيه كلي ديگر درباره سيستم توزيع هوا و شبكه كانال ،موارد زير را نيز در نظر داشته باشيد:

-بخش هايي از كانال كه از مناطق تهويه نشده عبور ي كنند،بايد عايقكاري شوند.

-در صورت امكان ،دريچه مرتبط با فن تخليه بايد تا حد امكان نزديك به جكوزي قرار گيرد.

-توجه داشته باشيد كه برا ي جلوگيري از تقطير بر روي نورگيرهاي سقفي جريان هواي بسيار زيادي مورد نياز است.

ملاحظات نصب سيستم تهويه مطبوع استخر

كليه سيستم هاي رطوبت گيري استخرها بايد به روش صحيح در محل خود نصب شوند،به طوري كه عملكرد سيستم با مشخصات پيش بيني شده از سوي سازنده مطاقلت داشته باشد.

كليه اسناد مربوط به سيستم هاي كنترل ولتاژ پايين بايد براي تعمير و نگهداري هاي آتي بايگاني شود.

تمامي سيستم هاي تهويه مطبوع استخر بايد در داخل موتورخانه يا اتاق تجهيزات مكانيكي كه دماي آن كمتر از 7 درجه سانتي گراد نيست مستقر شوند.

در هنگام نصب اين سيستم ها بايد ملاحظات لازم در زمينه دسترسي به اجزاي مختلف سيستم براي تعمير و نگه دار نز در نظر گرفته شود.

باري جلوگيري از انتقال ارتعاشات و سر وصداي ناشي از كاركرد سيستم نيز بايد تمهيدات لازم انديشيده شود .براي مثال در محل اتصال سيستم به شبكه كانال حتي الامكان بايد از قطعات برزنتي يا ساير روش هاي متداول استفاده شود.

در زير شاسي دستگاه نيز بايد از لرزه گير استفاده شود.

مدار تبريد سيستم هاي رطوبت گيري استخرها بايد تا حتي الامكان تميز خشك و بدون نشت باشد.

يكي از مزاياي سيستم هاي يكپارچه آن است كه با نصب صحيح آنها ،مشكلات مرتبط با آلوده شدن محل نصب مدار به حداقل مي رسد.

در سيستم هاي مجزا نيز بايد توجه كافي به لوله كشي ارتباطي سيستم صورت گيرد.

اين دسته از سيستم ها بايد طبق دستور العمل شركت سازنده شارژ شوند.

اين سيستم ها بايد در محلي نصب شود كه مشكلي از نظر سر و صدا و لرزش هاي ايجاد شده به واسطه عملكرد سيستم به وجود نيايد.

در صورتي كه جلوگيري از انتشار ارتعاشات اهميت داشته باشد،تجهيزات يكپارچه با ظرفيت بيش از بيست تن تبريد بايد بر روي لرزه گيرهاي بتني نصب شوند.

تجهيزات با ظرفيت بالا را تنها در مواقعي مي توان بر روي بام ساختمان نصب كرد كه سازه ساختمان مقاومت كافي براي تحمل وزن آنهارا داشته باشد ساير ملاحظلتي كه بايد در هنگام نصب اين سيستم ها رعايت شود عبارتند از:

- به طور كلي سيستم هاي كمپرسوري را بر روي سطوح تراز و محكم نصب كنيد.

- سيستم هاي كمپرسورس را بر روي فونداسيون ساختمان و يا در تماس با آن نصب نكنيد.

- رعايت اين نكته تاثير قابل ملاحظه اي در كاهش سر و صدا و ارتعاشات منتشر شده در ساختمان دارد.

- براي به حداقل رساندن شارژ مورد نياز مبرد و كاهش افت فشار ايجاد شده در مسير مبرد به واسطه لوله كشي رابط آن ،واحدهاي مجزا را در محلي نصب كنيد كه به قسكت داخلي سيستم نزديك باشد.

جلوگيري از خوردگي تجهيزات

فضاي داخل استخر به دليل رطوبت زياد شرايط بسيار مناسبي را براي ايجاد خوردگي و زنگ زدگي در تجهيزات و سيستم ها ايجاد مي كند . در سيستم تهويه و شبكه كانال نيز در قسمت هايي كه رطوبت وجود داشته باشد ،احتمال خوردگي بسيار زياد است.

ساخت استخر

به منظور جلوگيري از تاثير مخرب خوردگي ،تمامي سطوحي كه به نوعي با هواي مرطوب در تماس هستند و يا دماي سطح آنها به زير دماي نقطه شبنم هواي عبوري مي رسد بايد از مواد مقاوم در برابر خوردگي ساخته شده و يا با روكش هاي ضدخوردگي پوشانده شوند.

بهترين گزينه براي شبكه كانال سيستم تهويه،استفاده از كانال هاي فايبر گلاس يا كانال هاي سلولزي است كه در برابر زنگ زدگي و رطوبت بسيار مقاومند.

تعمير و نگهداري سيستم هاي تهويه مطبوع استخرها

سيستم تهويه استخرها همانند ساير تاسيسات مكانيكي بايد طبق برنامه اي مشخص مورد بازديد قرار گيرد .قسمت هاي مختلف سيستم كه بايد در برنامه تعمير و نگهداري دوره اي آن مورد بررسي قرار گيرد عبارتند از:

1-فيلترهاي هوا را بازديد نموده و در صورت نياز آنها را تعويض كنيد.

2-موتوري كه براي به گردش در آوردن فن مورد استفاده قرار مي گيرد را حداقل سالي يكبار روغن كاري كنيد.

3-وضعيت تسمه انتقال قدرت را كنترل نموده و در صورت ساييدگي با ايجاد شكاف آن را تعويض كنيد.

4-خط تخليه چگاليده را بررسي نموده و از تميز بودن مسير آن اطمينان حاصل كنيد.

5-وضعيت مبدل حرارتي آب استخر (در صورت وجود)را بررسي كنيد.

عيب يابي سيستم تهويه مطبوع استخرها

در اين بخش راهنمايي براي عيب يابي سيستم هاي تهويه استخرها ارايه شده است كه با استفاده از آن مي توان متداولترين عيوب سيستم و دلايل احتمال بروز مشكل را پيدا كرد.

-سيستم تهويه شروع به كار نمي كند:

ممكن است برق سيستم قطع شده باشد.در چنين مواقعي پس از بررسي ولتاژ خط،قطع كننده مدار را مجددا تنظيم كنيد يا در صورت سوختگي فيوزها آنها را تعويض كنيد.

-احتمال آن وجود دارد كه ترموستات در وضعيت خاموش قرار داشته باشد.در چنين مواقعي براي حل مشكل بايد ترموستات را در وضعيت خودكار قرار داد.

-يكي از دلايل روشن نشدن سيستم ،عمل نكردن هيوميديسات است.توجه داشته باشيد كه پس از روشن كردن هيوميديسات،محدوده رطوبت مورد نظر (بين پنجاه تا شصت درصد)را بر روي آن تنظيم كنيد .

گاهي اوقات دليل روشن نشدن سيستم آن است كه تنظيمات هيومديسات بيش از محدوده متداول رطوبت فضاي داخل است.

-سيستم تهويه خاموش نمي شود:

-متداولترين علتي كه ممكن است مانع از خاموش شدن سيستم تهويه شود،معيوب بودن كنترل كننده هاي سيستم است.

-سيستم تهويه بدون مشكل كار مي كند،ولي رطوبت نسبي داخل استخر بيش از حد معمول است:

-متداولترين علت بروز اين مشكل ،عمل نكردن هيوميديسات است.تنظيمات هيوميديسات نيز بايد بر مبناي رطوبت نسبي بين پنجاه تا شصت درصد انجام شود.

-كثيف بودن بيش از حد فيلترهاي هوا كي ديگر از عواملي است كه مي تواند موجب افزايش بيش از حد رطوبت داخل استخر شود.

-يكي ديگر از دلايل بروز اين مشكل بيشتر بودن دماي آب استخر از حد معمول است.

توجه داشته باشيد كه دماي آب استخر معمولا به اندازه يك يا دو درجه سانتي گراد كمتر از دماي هواي استخر باشد.

-ممكن است تسمه فن شل شده و يا در حال لغزش باشد.اين مشكل معمولا زماني به وجود مي آيد كه تسمه بيش از حد ساييده شده باشد.

گاهي نيز ممكن است علي رغم سالم بودن تسمه باز هم بر روي پولي بلغزد كه در اين صورت با محكم كردن آن مشكل برطرف خواهد شد.

كوئل رطوبت گير يخ زده است:

-دماي هواي برگشت كمتر از 7 درجه سانتي گراد است.

-فيلترهاي هوا كثيف و يا مسدود شده اند.

-جريان هواي عبوري از روي كوئل كمتر از حد معمول است .كم بودن جريان هواي عبوري ممكن است دلايل مختلفي داشته باشد كه از آن جمله مي توان به عملكرد فن و موتور سرعت و جهت چرخش فن اشاره كرد.

-شارژ مبرد كمتر از مقدار مورد نياز است.

-شير انبساط معيوب شده است.

-فيلتر-خشك كن كمپرسور مسدود شده اشت.

-لوله توزيع كننده مسدود شده است.

فشار سر كمپرسور بيش از حد معمول است:

-هوادهي سيستم كمتر از حد معمول است .علت بروز اين مشكل را معمولا بايد در نحوه عملكرد فن جستجو كرد.

-هواي برگشت بدون عبور از فضاي داخل استخر به داخل سيستم باز مي گردد در چنين مواقعي بايد نحوه طراحي شبكه كانال و محل قرارگيري دريچه هاي هواي رفت و برگشت به دقت كنترل شود.

الگوي جريان هوا در داخل استخر نبايد به گونه اي باشد كه هواي ارسالي به محسط بدون آنكه در فضاي داخل به گردش در آيد به كانال بازگردد.

-شارژ مبرد بيش از حد معمول است.

-مدار سيستم حاوي گازها و بخارات غير قابل تقطير است كه براي از بين بردن آن بايد سيستم را تخليه نموده و مجددا شارژ كرد.

-كوئل هاي كثيف شده اند.

-فيلترها كثيف شده اند.

فشار سر كمپرسور كمتر از حد معمول است:

-شارژ مبرد كمتر از مقدار مورد نياز است.

فشار مكش كمپرسور بيش از حد معمول است:

-هوادهي سيستم بيش از حد زياد است.

-دماي هواي برگشتي از داخل استخر بيش از حد بالاست.

-كمپرسور سيستم معيوب است.

فشار مكش كمپرسور كمتر از حد معمول است:

-شارژ مبرد كمتر از مقدار مورد نياز است.

-هوادهي سيستم كمتر از حد معمول است.

-دماي هواي برگشتي از داخل استخر كمتر از محدوده متداول است.

-فيلترهاي هوا كثيف هستند.

فضاي داخل استخر بيش از حد مرطوب است:

-شبكه كانال به درستي طراحي نشده است.

-هوادهي سيستم تهويه كمتر از مقدار مورد نياز است.

-فيلترهاي هوا كثيف شده اند.

-كندانسور خارجي سيستم به خوبي كار نمي كند.در چنين مواقعي بايد وضعيت كوئل هاي كندانسور به دقت بررسي و در صورت نياز تميز شوند.

همچنين وضعيت فن ،موتور و تسمه انتقال قدرت نيز بايد بررسي شود.

-شارژ مبرد بيش از حد معمول است.براي اطمينان از اين مساله فشار كاركرد سيستم را اندازه گيري كنيد و در صورت اطمينان از زياد بودن شارژ مبرد آن را با مقدار توصيه شده از جانب سازنده متعادل كنيد.

-سيستم تهويه موجود ،كوچك انتخاب شده است و قابليت دفع رطوبت فضاي داخل استخر را ندارد.

مروري سريع بر مطالب اين فصل

-هدف نهايي طراح سيستم تهويه مطبوع استخر بايد تامين شرايط آسايش شناگران و تامين محيطي سالم براي آنها،كنترل رطوبت نسبي،تامين كيفيت مطلوب هواي داخل و كنترل تقطير بخار آب در داخل استخر باشد.

-به استثناي استخرهاي قهرماني با جايگاه مخصوص تماشاگران در ساير استخرها به ندرت براي سرد كردن فضاي داخل از سيستم هاي سرمايش هوا استفاده مي شود.

-محدوده متداول شرايط آسايش حرارتي شناگران بر مبناي توصيه انجمنASHARE

-در استخرها سه منبع بار نهان داخلي ناشي از تبخير آب استخر،بار نهان ناشي از حضور شناگران و بار نهان هواي خارج وجود دارد.

-براي محاسبه نرخ تبخير آب در استخرها بايد عواملي مانند سطح آزاد آب استخر،دماي آب استخر،دماي هواي استخر،رطوبت نسبي هواي داخل،جريان هواي روي سطح آب و ميزان تلاطم آب و ضريب فعاليت شناگران را در نظر گرفت.

-به منظور كاهش تبخير آب استخر ،دماي هوا بايد به اندازه يك تا دو درجه سانتي گراد بالاتر از دماي آب باشد.

-ضريب كاربري براي استخرهاي خانگي ،استخرهاي عمومي،استخرهاي درماني ،استخرهاي هتل ،استخرهاي عمومي مدارس،جكوزي ها و استخرهاي مواج به ترتيب1.5،0.5،0.65،0.8،1.0،در نظر گرفته مي شود.

-افزايش دماي آب موجب افزايش نرخ تبخير آب استخر مي شود.كاهش دماي هوا موجب افزايش نرخ تبخير آب استخر مي شود.

كاهش رطوبت نسبي هوا موجب افزاش نرخ تبخير آب استخر مي شودو افزايش فعاليت شناگران (افزايش تلاطم آب)موجب افزايش نرخ تبخير آب استخر مي شود.

-به ازاي هر متر مربع از سطح كاسه استخر و مكان هاي مرطوب بايد 9.1مترمكعب بر ساعت هواي خارج در نظر گرفته شود.

در برخي از كد ها توصيه شده است كه تنها 1.8-1.5از پيرامون كاسه استخر در محاسبات ياد شده در نظر گرفته شود.

-رطوبت گيري از هوا به يكي از دو روش رطوبت گيري با استفاده از نمكهاي جاذب رطوبت و رطوبت گيري با استفاده از سطوح سرد (سيستم هاي رطوبت گيري مكانيكي)امكان پذير است.

-عواملي كه مستقيما بر كيفيت هواي داخل استخر تاثير مي گذارند شامل كيفيت و خواص شيميايي آب ،تهويه استخر با هواي خارج ،چگونگي تخليه هوا و نرخ تعويض هوا مي شوند.

-به منظور جلوگيري از انتشار رطوبت و تركيبات كلر دار مورد استفاده در استخرها،اين مناطق بايد در مقايسه با مناطق مجاور به در فشار منفي بين 40تا15pa نگه داشته شوند.

-به عنوان يك قاعده سرانگشتي ،براي دستيابي به فشار منفي ياد شده مي توان هواي تخليه را به اندازه ده درصد بيشتر از هواي خارج در نظر گرفت.

-نرخ تعويض هوا در استخرهاي بدون تماشاگران ،استخرهاي با جايگاه ويژه تماشاگران و استخرهاي درماني به ترتيب بايد چهار تا شش بار ،شش يا هشت بار و چهار تا شش بار در نظر گرفت.

-سرعت هوا در فاصله 2.4 متر از سكوي حاشيه استخر نبايد از 0.13 متر بر ثانيه بيشتر باشد.

بنابر توصيه انجمن ASHAREمقدار تهويه مورد نياز به بزاي هر متر مربع از سطح كاسه استخر و مكانهاي مرطوب بايد 9.1 متر مكعب بر ساعت در نظر گرفته شود.

-بازدارنده بخار بايد در سمت گرم محل نقطه شبنم نصب شود.

-به منظور جلوگيري از تقطير رطوبت بر روي سطوح سردي مانند پنجره ها ،هواي گرم ارسالي به استخر بايد سطح اين پنجره ها را جارو كند.

-به منظور رقيق سازي غلظت آلاينده هاي سطح اب در محل تنفس شناگران ،بخشي از جريان هواي ارسالي به استخر بايد از سطح كاسه استخر نيز عبور كند.

البته انجمن ASHAREسرعت جريان هوا بر روي سطح آب استخرها را به محدوده 0.15-0.05محدود كرده است و سرعت بالاتر را به دليل افزايش نرخ تبخير آب استخر و كاهش شرايط آسايش شناگران مجاز نمي داند.

-مقدار هوادهي هريك از دزيچه ها توزيع هوا تقريبا بايد به اندازه 170 متر مكعب بر ساعت در نظر گرفته شود.

-دريچه هاي ورودي كانال برگشت بايد به اندازه 4.5-3متر بالاتر از سطح استخر قرار گيرد.

-به عنوان يك قاعده سرانگشتي رفت به ازاي هر متر مربع از سطح پنجره بايد 73-55متر مكعب بر ساعت در نظر گرفته شود.

کیفیت هوای داخل استخر

عوامل موثر بر کیفیت هوای داخل استخر

1. نرخ تعویض هوا

2. تهویه ی استخر با هوای خارج

3. چگونگی تخلیه هوا

4. کیفیت و خواص شیمیایی آب

تهویه استخر با هوای خارج

ملاحظاتی که باید در هنگام انجام محاسبات مربوط به هوای خارج در نظر گرفت

1. هوای خارج به خصوص در فصل زمستان بسیار سرد است و نمی توان آن را به طور مستقیم به فضای داخل هدایت کرد، بنابراین باید برای محاسبه ی ظرفیت کویل گرمایی این مسئله را در نظر گرفت.

2. در محل های ورود، دمای هوای خارج باید دور از منابع آلاینده هوا و نزدیک فن های تخلیه و لوله ی تهویه سیستم های لوله کشی تعبیه شود.

3. در صورتی که بیش از 20% از مقدار کل هوای ارسالی به استخر از هوای خارج یا دمای هوای خارج در فصل زمستان کمتر از -12c(10f) باشد. هوای خارج باید تا دمای 18/3c پیش گرم شود.